publicerad: 2015
omformulering
om|formul·er·ing
substantiv
~en ~ar omformulera
Singular | |
---|---|
en omformulering | obestämd form |
en omformulerings | obestämd form genitiv |
omformuleringen | bestämd form |
omformuleringens | bestämd form genitiv |
Plural | |
omformuleringar | obestämd form |
omformuleringars | obestämd form genitiv |
omformuleringarna | bestämd form |
omformuleringarnas | bestämd form genitiv |