publicerad: 2015
omförhandling
om|för·handl·ing
substantiv
~en ~ar omförhandla
| Singular | |
|---|---|
| en omförhandling | obestämd form |
| en omförhandlings | obestämd form genitiv |
| omförhandlingen | bestämd form |
| omförhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omförhandlingar | obestämd form |
| omförhandlingars | obestämd form genitiv |
| omförhandlingarna | bestämd form |
| omförhandlingarnas | bestämd form genitiv |


