publicerad: 2015
omkörningsolycka
om·kör·nings|o·lycka
substantiv
~n ‑olyckor omkörning olycka 1
| Singular | |
|---|---|
| en omkörningsolycka | obestämd form |
| en omkörningsolyckas | obestämd form genitiv |
| omkörningsolyckan | bestämd form |
| omkörningsolyckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omkörningsolyckor | obestämd form |
| omkörningsolyckors | obestämd form genitiv |
| omkörningsolyckorna | bestämd form |
| omkörningsolyckornas | bestämd form genitiv |


