publicerad: 2015
omyndighetsförklaring
o·mynd·ig·hets|för·klar·ing
substantiv
~en ~ar omyndighet förklaring 1
| Singular | |
|---|---|
| en omyndighetsförklaring | obestämd form |
| en omyndighetsförklarings | obestämd form genitiv |
| omyndighetsförklaringen | bestämd form |
| omyndighetsförklaringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omyndighetsförklaringar | obestämd form |
| omyndighetsförklaringars | obestämd form genitiv |
| omyndighetsförklaringarna | bestämd form |
| omyndighetsförklaringarnas | bestämd form genitiv |


