publicerad: 2015
omöjliggöra
o·möj·lig|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • omöjliggöra ngt el. göra ngt omöjligt
| Finita former | |
|---|---|
| omöjliggör | presens aktiv |
| omöjliggörs (omöjliggöres) | presens passiv |
| omöjliggjorde | preteritum aktiv |
| omöjliggjordes | preteritum passiv |
| omöjliggör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att omöjliggöra | infinitiv aktiv |
| att omöjliggöras | infinitiv passiv |
| har/hade omöjliggjort | supinum aktiv |
| har/hade omöjliggjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| omöjliggörande | |
| Perfekt particip | |
| en omöjliggjord + substantiv | |
| ett omöjliggjort + substantiv | |
| den/det/de omöjliggjorda + substantiv | |


