publicerad: 2015
ona
ona
substantiv
~n onor • ⟨prov.⟩ isränna; vak
| Singular | |
|---|---|
| en ona | obestämd form |
| en onas | obestämd form genitiv |
| onan | bestämd form |
| onans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| onor | obestämd form |
| onors | obestämd form genitiv |
| onorna | bestämd form |
| onornas | bestämd form genitiv |


