publicerad: 2015
opersonlig
o|pers·on·lig
adjektiv
~t ~a • till personlig 1 o- 1
| Positiv | |
|---|---|
| en opersonlig + substantiv | |
| ett opersonligt + substantiv | |
| den/det/de opersonliga + substantiv | |
| den opersonlige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de opersonligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är opersonligast | |
| den/det/de opersonligaste + substantiv |


