publicerad: 2015
ordbildning
ord|bild·ning
substantiv
~en ~ar ord 1 bildning 1
| Singular | |
|---|---|
| en ordbildning | obestämd form |
| en ordbildnings | obestämd form genitiv |
| ordbildningen | bestämd form |
| ordbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ordbildningar | obestämd form |
| ordbildningars | obestämd form genitiv |
| ordbildningarna | bestämd form |
| ordbildningarnas | bestämd form genitiv |


