publicerad: 2015
panikstämning
pan·ik|stäm·ning
substantiv
~en ~ar • till stämning 2 panik
| Singular | |
|---|---|
| en panikstämning | obestämd form |
| en panikstämnings | obestämd form genitiv |
| panikstämningen | bestämd form |
| panikstämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| panikstämningar | obestämd form |
| panikstämningars | obestämd form genitiv |
| panikstämningarna | bestämd form |
| panikstämningarnas | bestämd form genitiv |


