publicerad: 2015
pankreatit
pan·kre·at·it
[‑i´t]
substantiv
~en ~er • inflammation i bukspottkörteln
| Singular | |
|---|---|
| en pankreatit | obestämd form |
| en pankreatits | obestämd form genitiv |
| pankreatiten | bestämd form |
| pankreatitens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pankreatiter | obestämd form |
| pankreatiters | obestämd form genitiv |
| pankreatiterna | bestämd form |
| pankreatiternas | bestämd form genitiv |


