publicerad: 2015
pannacotta
panna·cotta
[‑kåt`a]
substantiv
~n pannacottor • en italiensk puddingdessert
| Singular | |
|---|---|
| en pannacotta | obestämd form |
| en pannacottas | obestämd form genitiv |
| pannacottan | bestämd form |
| pannacottans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pannacottor | obestämd form |
| pannacottors | obestämd form genitiv |
| pannacottorna | bestämd form |
| pannacottornas | bestämd form genitiv |


