publicerad: 2015
parallellcirkel
parall·ell|cirkel
substantiv
~n ‑cirklar • parallellcirklar cirklar med gemensam medelpunkt
| Singular | |
|---|---|
| en parallellcirkel | obestämd form |
| en parallellcirkels | obestämd form genitiv |
| parallellcirkeln | bestämd form |
| parallellcirkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| parallellcirklar | obestämd form |
| parallellcirklars | obestämd form genitiv |
| parallellcirklarna | bestämd form |
| parallellcirklarnas | bestämd form genitiv |


