publicerad: 2015
parallellhandling
parall·ell|handl·ing
substantiv
~en ~ar • till handling 3 1parallell
| Singular | |
|---|---|
| en parallellhandling | obestämd form |
| en parallellhandlings | obestämd form genitiv |
| parallellhandlingen | bestämd form |
| parallellhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| parallellhandlingar | obestämd form |
| parallellhandlingars | obestämd form genitiv |
| parallellhandlingarna | bestämd form |
| parallellhandlingarnas | bestämd form genitiv |


