publicerad: 2015
planläggare
plan|lägg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läggarna planlägga
Singular | |
---|---|
en planläggare | obestämd form |
en planläggares | obestämd form genitiv |
planläggaren | bestämd form |
planläggarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
planläggare | obestämd form |
planläggares | obestämd form genitiv |
planläggarna | bestämd form |
planläggarnas | bestämd form genitiv |