publicerad: 2015
planläggare
plan|lägg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läggarna planlägga
| Singular | |
|---|---|
| en planläggare | obestämd form |
| en planläggares | obestämd form genitiv |
| planläggaren | bestämd form |
| planläggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planläggare | obestämd form |
| planläggares | obestämd form genitiv |
| planläggarna | bestämd form |
| planläggarnas | bestämd form genitiv |


