publicerad: 2015
planläggning
plan|lägg·ning
substantiv
~en ~ar planlägga
| Singular | |
|---|---|
| en planläggning | obestämd form |
| en planläggnings | obestämd form genitiv |
| planläggningen | bestämd form |
| planläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planläggningar | obestämd form |
| planläggningars | obestämd form genitiv |
| planläggningarna | bestämd form |
| planläggningarnas | bestämd form genitiv |


