publicerad: 2015
polislarm
pol·is|larm
substantiv
~et; pl. ~ polis 1 larm
| Singular | |
|---|---|
| ett polislarm | obestämd form |
| ett polislarms | obestämd form genitiv |
| polislarmet | bestämd form |
| polislarmets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polislarm | obestämd form |
| polislarms | obestämd form genitiv |
| polislarmen | bestämd form |
| polislarmens | bestämd form genitiv |


