publicerad: 2015
provning
prov·ning
substantiv
~en ~ar prova
| Singular | |
|---|---|
| en provning | obestämd form |
| en provnings | obestämd form genitiv |
| provningen | bestämd form |
| provningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| provningar | obestämd form |
| provningars | obestämd form genitiv |
| provningarna | bestämd form |
| provningarnas | bestämd form genitiv |


