publicerad: 2015
påbindning
på|bind·ning
substantiv
~en ~ar 2binda
| Singular | |
|---|---|
| en påbindning | obestämd form |
| en påbindnings | obestämd form genitiv |
| påbindningen | bestämd form |
| påbindningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| påbindningar | obestämd form |
| påbindningars | obestämd form genitiv |
| påbindningarna | bestämd form |
| påbindningarnas | bestämd form genitiv |


