publicerad: 2015
reassuradör
re·as·sur·ad·ör
[‑ö´r]
substantiv
~en ~er • återförsäkrare
| Singular | |
|---|---|
| en reassuradör | obestämd form |
| en reassuradörs | obestämd form genitiv |
| reassuradören | bestämd form |
| reassuradörens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| reassuradörer | obestämd form |
| reassuradörers | obestämd form genitiv |
| reassuradörerna | bestämd form |
| reassuradörernas | bestämd form genitiv |


