publicerad: 2015
reflexhandling
re·flex|handl·ing
substantiv
~en ~ar • till reflex 2 handling 1
| Singular | |
|---|---|
| en reflexhandling | obestämd form |
| en reflexhandlings | obestämd form genitiv |
| reflexhandlingen | bestämd form |
| reflexhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| reflexhandlingar | obestämd form |
| reflexhandlingars | obestämd form genitiv |
| reflexhandlingarna | bestämd form |
| reflexhandlingarnas | bestämd form genitiv |


