publicerad: 2015
ridhjälm
rid|hjälm
substantiv
~en ~ar rida hjälm 1
| Singular | |
|---|---|
| en ridhjälm | obestämd form |
| en ridhjälms | obestämd form genitiv |
| ridhjälmen | bestämd form |
| ridhjälmens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ridhjälmar | obestämd form |
| ridhjälmars | obestämd form genitiv |
| ridhjälmarna | bestämd form |
| ridhjälmarnas | bestämd form genitiv |


