publicerad: 2015
riksspråksord
riks·språks|ord
substantiv
~et; pl. ~ riksspråk ord 1
| Singular | |
|---|---|
| ett riksspråksord | obestämd form |
| ett riksspråksords | obestämd form genitiv |
| riksspråksordet | bestämd form |
| riksspråksordets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| riksspråksord | obestämd form |
| riksspråksords | obestämd form genitiv |
| riksspråksorden | bestämd form |
| riksspråksordens | bestämd form genitiv |


