publicerad: 2015
ringförlovning
ring|för·lov·ning
substantiv
~en ~ar ring 1 förlovning
| Singular | |
|---|---|
| en ringförlovning | obestämd form |
| en ringförlovnings | obestämd form genitiv |
| ringförlovningen | bestämd form |
| ringförlovningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ringförlovningar | obestämd form |
| ringförlovningars | obestämd form genitiv |
| ringförlovningarna | bestämd form |
| ringförlovningarnas | bestämd form genitiv |


