publicerad: 2015
ritsning
rits·ning
substantiv
~en ~ar 1ritsa
| Singular | |
|---|---|
| en ritsning | obestämd form |
| en ritsnings | obestämd form genitiv |
| ritsningen | bestämd form |
| ritsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ritsningar | obestämd form |
| ritsningars | obestämd form genitiv |
| ritsningarna | bestämd form |
| ritsningarnas | bestämd form genitiv |


