publicerad: 2015
ritualist
ritu·al·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er ritualism
| Singular | |
|---|---|
| en ritualist | obestämd form |
| en ritualists | obestämd form genitiv |
| ritualisten | bestämd form |
| ritualistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ritualister | obestämd form |
| ritualisters | obestämd form genitiv |
| ritualisterna | bestämd form |
| ritualisternas | bestämd form genitiv |


