publicerad: 2015
romantisering
rom·ant·is·er·ing
substantiv
~en ~ar romantisera
| Singular | |
|---|---|
| en romantisering | obestämd form |
| en romantiserings | obestämd form genitiv |
| romantiseringen | bestämd form |
| romantiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| romantiseringar | obestämd form |
| romantiseringars | obestämd form genitiv |
| romantiseringarna | bestämd form |
| romantiseringarnas | bestämd form genitiv |


