publicerad: 2015
rostbildning
rost|bild·ning
substantiv
~en ~ar • till 1rost 1,2 bildning 1
| Singular | |
|---|---|
| en rostbildning | obestämd form |
| en rostbildnings | obestämd form genitiv |
| rostbildningen | bestämd form |
| rostbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rostbildningar | obestämd form |
| rostbildningars | obestämd form genitiv |
| rostbildningarna | bestämd form |
| rostbildningarnas | bestämd form genitiv |


