publicerad: 2015
rundbåge
rund|båge
substantiv
~n ‑bågar • i romansk kyrkoarkitektur
| Singular | |
|---|---|
| en rundbåge | obestämd form |
| en rundbåges | obestämd form genitiv |
| rundbågen | bestämd form |
| rundbågens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rundbågar | obestämd form |
| rundbågars | obestämd form genitiv |
| rundbågarna | bestämd form |
| rundbågarnas | bestämd form genitiv |


