publicerad: 2015
runsten
run|sten
substantiv
~en ~ar • upprest sten med runinskrift
| Singular | |
|---|---|
| en runsten | obestämd form |
| en runstens | obestämd form genitiv |
| runstenen | bestämd form |
| runstenens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| runstenar | obestämd form |
| runstenars | obestämd form genitiv |
| runstenarna | bestämd form |
| runstenarnas | bestämd form genitiv |


