publicerad: 2015
runristare
run|rist·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ristarna runa 1 ristare
| Singular | |
|---|---|
| en runristare | obestämd form |
| en runristares | obestämd form genitiv |
| runristaren | bestämd form |
| runristarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| runristare | obestämd form |
| runristares | obestämd form genitiv |
| runristarna | bestämd form |
| runristarnas | bestämd form genitiv |


