publicerad: 2015
runristning
run|rist·ning
substantiv
~en ~ar • till ristning 2 runa 1
| Singular | |
|---|---|
| en runristning | obestämd form |
| en runristnings | obestämd form genitiv |
| runristningen | bestämd form |
| runristningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| runristningar | obestämd form |
| runristningars | obestämd form genitiv |
| runristningarna | bestämd form |
| runristningarnas | bestämd form genitiv |


