publicerad: 2015
rytmrubbning
rytm|rubb·ning
substantiv
~en ~ar rytm rubbning 1
| Singular | |
|---|---|
| en rytmrubbning | obestämd form |
| en rytmrubbnings | obestämd form genitiv |
| rytmrubbningen | bestämd form |
| rytmrubbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rytmrubbningar | obestämd form |
| rytmrubbningars | obestämd form genitiv |
| rytmrubbningarna | bestämd form |
| rytmrubbningarnas | bestämd form genitiv |


