publicerad: 2015
ryttargång
rytt·ar|gång
substantiv
~en ~ar • till 1gång 2 ryttare
| Singular | |
|---|---|
| en ryttargång | obestämd form |
| en ryttargångs | obestämd form genitiv |
| ryttargången | bestämd form |
| ryttargångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ryttargångar | obestämd form |
| ryttargångars | obestämd form genitiv |
| ryttargångarna | bestämd form |
| ryttargångarnas | bestämd form genitiv |


