publicerad: 2015
råkoppar
rå|koppar
substantiv
~n el. ~en • till 1rå 1 koppar
| Singular | |
|---|---|
| en råkoppar | obestämd form |
| en råkoppars | obestämd form genitiv |
| råkopparn (råkopparen) | bestämd form |
| råkopparns (råkopparens) | bestämd form genitiv |


