publicerad: 2015
rökdimma
rök|dimma
substantiv
~n ‑dimmor • till rök 1,2 dimma
| Singular | |
|---|---|
| en rökdimma | obestämd form |
| en rökdimmas | obestämd form genitiv |
| rökdimman | bestämd form |
| rökdimmans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rökdimmor | obestämd form |
| rökdimmors | obestämd form genitiv |
| rökdimmorna | bestämd form |
| rökdimmornas | bestämd form genitiv |


