publicerad: 2015
sannfärdighet
sann|färd·ig·het
substantiv
~en sannfärdig
| Singular | |
|---|---|
| en sannfärdighet | obestämd form |
| en sannfärdighets | obestämd form genitiv |
| sannfärdigheten | bestämd form |
| sannfärdighetens | bestämd form genitiv |


