publicerad: 2015
sanning
sann·ing
substantiv
~en ~ar sanna
| Singular | |
|---|---|
| en sanning | obestämd form |
| en sannings | obestämd form genitiv |
| sanningen | bestämd form |
| sanningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sanningar | obestämd form |
| sanningars | obestämd form genitiv |
| sanningarna | bestämd form |
| sanningarnas | bestämd form genitiv |


