publicerad: 2015
sinkadus
sinka·dus
[‑du´s]
substantiv
~en ~er 1 femma och tvåa i tärningsspel2 örfil3 tillfällighet
| Singular | |
|---|---|
| en sinkadus | obestämd form |
| en sinkadus | obestämd form genitiv |
| sinkadusen | bestämd form |
| sinkadusens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sinkaduser | obestämd form |
| sinkadusers | obestämd form genitiv |
| sinkaduserna | bestämd form |
| sinkadusernas | bestämd form genitiv |


