publicerad: 2015
självbränning
själv|bränn·ing
substantiv
~en ~ar • jfr självbrännare
| Singular | |
|---|---|
| en självbränning | obestämd form |
| en självbrännings | obestämd form genitiv |
| självbränningen | bestämd form |
| självbränningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| självbränningar | obestämd form |
| självbränningars | obestämd form genitiv |
| självbränningarna | bestämd form |
| självbränningarnas | bestämd form genitiv |


