publicerad: 2015
skiftare
skift·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. skiftarna skifta
| Singular | |
|---|---|
| en skiftare | obestämd form |
| en skiftares | obestämd form genitiv |
| skiftaren | bestämd form |
| skiftarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skiftare | obestämd form |
| skiftares | obestämd form genitiv |
| skiftarna | bestämd form |
| skiftarnas | bestämd form genitiv |


