publicerad: 2015
skiljning
skilj·ning
substantiv
~en ~ar skilja
| Singular | |
|---|---|
| en skiljning | obestämd form |
| en skiljnings | obestämd form genitiv |
| skiljningen | bestämd form |
| skiljningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skiljningar | obestämd form |
| skiljningars | obestämd form genitiv |
| skiljningarna | bestämd form |
| skiljningarnas | bestämd form genitiv |


