publicerad: 2015
skillingtryck
skill·ing|tryck
substantiv
~et; pl. ~ • i äldre tid: enkel, populär visa; till tryck 2
| Singular | |
|---|---|
| ett skillingtryck | obestämd form |
| ett skillingtrycks | obestämd form genitiv |
| skillingtrycket | bestämd form |
| skillingtryckets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skillingtryck | obestämd form |
| skillingtrycks | obestämd form genitiv |
| skillingtrycken | bestämd form |
| skillingtryckens | bestämd form genitiv |


