publicerad: 2015
snabbutbilda
snabb|ut·bilda
verb
~de ~t snabb utbilda 1
| Finita former | |
|---|---|
| snabbutbildar | presens aktiv |
| snabbutbildas | presens passiv |
| snabbutbildade | preteritum aktiv |
| snabbutbildades | preteritum passiv |
| snabbutbilda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snabbutbilda | infinitiv aktiv |
| att snabbutbildas | infinitiv passiv |
| har/hade snabbutbildat | supinum aktiv |
| har/hade snabbutbildats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snabbutbildande | |
| Perfekt particip | |
| en snabbutbildad + substantiv | |
| ett snabbutbildat + substantiv | |
| den/det/de snabbutbildade + substantiv | |


