publicerad: 2015
snabbutbildning
snabb|ut·bild·ning
substantiv
~en ~ar snabbutbilda
| Singular | |
|---|---|
| en snabbutbildning | obestämd form |
| en snabbutbildnings | obestämd form genitiv |
| snabbutbildningen | bestämd form |
| snabbutbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snabbutbildningar | obestämd form |
| snabbutbildningars | obestämd form genitiv |
| snabbutbildningarna | bestämd form |
| snabbutbildningarnas | bestämd form genitiv |


