publicerad: 2015
socialminister
soci·al|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar social 1 minister 1
| Singular | |
|---|---|
| en socialminister | obestämd form |
| en socialministers | obestämd form genitiv |
| socialministern | bestämd form |
| socialministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| socialministrar | obestämd form |
| socialministrars | obestämd form genitiv |
| socialministrarna | bestämd form |
| socialministrarnas | bestämd form genitiv |


