publicerad: 2015
spetsa
spetsa
verb
~de ~t • göra spetsig; genomborra; spetsa öronen lyssna noga
| Finita former | |
|---|---|
| spetsar | presens aktiv |
| spetsas | presens passiv |
| spetsade | preteritum aktiv |
| spetsades | preteritum passiv |
| spetsa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att spetsa | infinitiv aktiv |
| att spetsas | infinitiv passiv |
| har/hade spetsat | supinum aktiv |
| har/hade spetsats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| spetsande | |
| Perfekt particip | |
| en spetsad + substantiv | |
| ett spetsat + substantiv | |
| den/det/de spetsade + substantiv | |
spetsa till
• utforma på ett provocerande sätt: spetsa till el. tillspetsa formuleringarnaInfinita former att spetsa till infinitiv aktiv Presens particip tillspetsande Perfekt particip en tillspetsad + substantiv ett tillspetsat + substantiv den/det/de tillspetsade + substantiv


