publicerad: 2015
sprattling
sprattl·ing
substantiv
~en ~ar sprattla
| Singular | |
|---|---|
| en sprattling | obestämd form |
| en sprattlings | obestämd form genitiv |
| sprattlingen | bestämd form |
| sprattlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sprattlingar | obestämd form |
| sprattlingars | obestämd form genitiv |
| sprattlingarna | bestämd form |
| sprattlingarnas | bestämd form genitiv |


