publicerad: 2015
språkkunskap
språk|kun·skap
substantiv
~en ~er språk kunskap
| Singular | |
|---|---|
| en språkkunskap | obestämd form |
| en språkkunskaps | obestämd form genitiv |
| språkkunskapen | bestämd form |
| språkkunskapens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| språkkunskaper | obestämd form |
| språkkunskapers | obestämd form genitiv |
| språkkunskaperna | bestämd form |
| språkkunskapernas | bestämd form genitiv |


