publicerad: 2015
stilblandning
stil|bland·ning
substantiv
~en ~ar • till stil 2,3 blandning
| Singular | |
|---|---|
| en stilblandning | obestämd form |
| en stilblandnings | obestämd form genitiv |
| stilblandningen | bestämd form |
| stilblandningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stilblandningar | obestämd form |
| stilblandningars | obestämd form genitiv |
| stilblandningarna | bestämd form |
| stilblandningarnas | bestämd form genitiv |


