publicerad: 2015
stilbrott
stil|brott
substantiv
~et; pl. ~ • till stil 2,3 brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett stilbrott | obestämd form |
| ett stilbrotts | obestämd form genitiv |
| stilbrottet | bestämd form |
| stilbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stilbrott | obestämd form |
| stilbrotts | obestämd form genitiv |
| stilbrotten | bestämd form |
| stilbrottens | bestämd form genitiv |


